|
مطالب سایت جونقان
نويسنده: admin
تاريخ: 18 شهریور 1393
بازديدها: 6 675
جونقان دشت بسیار وسیع و زمین های بسیار مستعد جهت کشت محصولات مختلف را داراست. محصولات مختلفی که در این مکان کاشت می شود عبارتند از: گندم ، جو ، نخود ، عدس ، چغندرقند ، سیب زمینی ، برنج. و محصولات باغی: انگور ، بادام ، زردآلو ، هلو ، سیب ، گیلاس و ... را می توان نام برد. صیفی جاتی چون خیار ، بادمجان ، گوجه فرنگی ، هندوانه و انواع سبزیجات نیز در شهر جونقان تولید می شود. کشاورزی در شهر جونقان تا چند سال پیش به صورت سنتی بود اما با ورود ماشین آلات کشاورزی اکنون بیشتر به صورت مکانیزه انجام می شود. اگر چه مردان سخت کوش قدیم با گاو آهن و وسایل اولیه ی کشاورزی حتی جاهای مستعد قلل کوه را نیز به زیر کشت می بردند ، ولی امروزه در کاربری قسمتی از زمین ها بی رقبتیهایی دیده می شود. روزگارانی در بسیاری خانه ها وسایل کشاورزی سنتی وجود داشت که از یک سو وسیله ی کار و از سوی دیگر امید کسب روزی بود. صفا و همدلی در گرد خرمنی که با دست های پینه بسته انباشته شده بود موج میزد... کشاورزی در جونقان از قدیم ایام دارای قوانین و عناوینی بوده است. خواجگان و بزرگان آن زمانها ، زمین های این دیار را به هفت قسمت تقسیم کرده اند و هر قسمت را یک دانگ نامیده اند که عبارتند از: 1- دانگ صادق 2- دانگ باقر 3- دانگ خواجه یوسف 4- دانگ کلبی 5- دانگ خواجه تنبر 6- دانگ ملا رفیع 7- دانگ عبدالله خان. هر دانگ به شانزده جو و هر جو به چهار ربع تقسیم می شود. هر دانگی یک سر دانگ دارد که سرجوقی دارند که کار پاک کردن جوی آب و آبیاری را سازماندهی می کنند. در باغ های بکان که آب از چشمه های سراب تأمین می گردد ، از میرآب استفاده می شود. در زمان خوانین ، سرکاران و دشتبانان خان ، قدرت اجرایی داشتند و بر کشت و برداشت محصولات نظارت می نمودند و از حاصل دست رنج مردم سهمی که آن را کو می نامیدند و مقدار آن یکم سوم تا یک چهارم بود برمی داشتند و در انبار خان (مکان فعلی خانه ی عالم) نگهداری می کردند. این رویه تا اوایل انقلاب اسلامی داشت. از عناوین دیگر می توان از پاکار که در خدمت کدخدا بود نام برد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|